دوشنبه، فروردین ۱۰، ۱۳۸۸

آناپورنا



آناپورنا 8091 متر
رخ جنوبی
در میان عوارض طبیعی بزرگ کره زمین، رخ جنوبی 3000 متری آناپورنا، الهه درو، یکی از تاثیرگذارترین، و برای کوهنوردان یکی از جذاب ترین آنهاست.

در سال 1964 آخرین 8000 متری، شیشاپانگما، نیز صعود شد؛ از میان بقیه تنها اورست و نانگاپاربات از مسیر دومی صعود شده بودند. صعود شیشاپانگما پایانی بود بر دوران طلایی هیمالیا نوردی که بر حسب اتفاق مقارن شد با بسته شدن بیشتر مناطق هیمالیا به روی کوهنوردان به دلیل تنشهای سیاسی در کشورهای منطقه. در سال 1969 محدودیت ها برچیده شد و کوهنوردان بازگشتند. همچنان تعداد بیشماری قله صعود نشده باقی مانده بود اما بهترین کوهنوردان آن زمان تلاش خود را بر صعود غول های هیمالیا از طریق مسیر های دشوارتر آنها معطوف نمودند. جبهه جنوبی اورست هدف مشخصی بود که در نهایت در سال 1975 تسلیم شد. اما اولین توفقات بزرگ در سال 1970 بدست آمدند؛ ژاپنی ها یال جنوبی طولانی ماکالو، گروهی اتریشی-آلمانی رخ عظیم روپال نانگاپاربات، و تیمی از بریتانیا جبهه جنوبی آناپورنا را صعود نمودند.
ادامه...



2 Comments:

At ۵:۱۳ بعدازظهر, فروردین ۱۱, ۱۳۸۸, Blogger Behnam Kakavand said...

سلام،
این بخش واقعاً هیجان انگیز و جالب بود. امیدوار بودم که ترجمه این بخش به من برسه که خودتون زودتر زحمتش رو کشیدین.
اصلاً نمی دونم چرا حتی اسم آناپورنا هم نفس رو تو سینه آدم حبس می کنه!!!

بازم ممنون

 
At ۷:۰۳ قبل‌ازظهر, فروردین ۱۲, ۱۳۸۸, Blogger رامين شجاعي said...

سلام بهنام جان
دقیقا همین موضوع رو برای یکی از دوستانم نوشته بودم. به نظر من هم این فصل جذابترین فصل این کتابه.

ممنون از تو بخاطر کمکی که در کار ترجمه می کنی.

 

ارسال یک نظر

<< Home