جمعه، فروردین ۰۴، ۱۳۸۵

تمرين براي کوهنوردي

جمعه، 4 فروردين 1385

از سالهاي دور تمرين براي كوهنوردي يكي از مشغوليتهاي ذهني من بوده است. برايم محرز شده بود كه هفته­اي يكبار كوهنوردي يا سنگنوردي براي آماده سازي جسماني کافي نيست. از طرف ديگر،‌ بر خلاف بسياري ديگر كه سالهاي متمادي آخر هر هفته خود را در كوه مي­گذرانند، نمي­توانستم براي مدتي مديد هر هفته به كوه بروم. همچنين ابدا دوست نداشتم با سختي زياد و به قول معروف فقط با قدرت اراده به قله برسم. لذا به فكر تمرينات داخل شهري افتادم.

چند سالي به انواع ورزشها مي­پرداختم؛ ورزشهاي رزمي، شنا، تمرينات با وزنه، دو ميداني و غيره (سالن سنگنوردي سالها بعد به ايران آمد). اما هرگز نسبت به درستي روشي كه انتخاب كرده بودم مطمئن نبودم. در اين سالها با آزمون و خطا به تاثير بسيار مثبت ورزشهاي هوازي بخصوص دو ميداني استقامتي و تمرينات با وزنه پي برده بودم. اما چگونه و با چه برنامه­اي؟ از منابع موجود در ايران پاسخي نيافتم.
براي اينکه بدانيد تا چه اندازه ديدگاه ورزشکاران ما با برنامه
ريزي براي تمرين بيگانه بوده است خاطره­اي را ذکر مي­کنم. در يکي از اردوهاي هيماليا نوردي از يکي از مسئولين تقاضا نمودم از مربيان بدنسازي سازمان براي آموزش بدنسازي دعوت کنند و اشاره کردم براي برنامه­ريزي تمرين با چه مشکلاتي مواجه بوده­ام. وي ابتدا گفت جوينده يابنده است؛ خودتان به دنبال چيزي که مي­خواهيد برويد. و سپس جزوه­اي نوشته آقاي هاشمي طبا را نيز به عنوان منبعي مفيد نام بردند. جزوه را گرفتم. جزوه­اي 6-7 صفحه­اي در مورد کليات تمرينات مانند انواع تمرينات( هوازي، بي هوازي،...) و چگونگي توليد انرژي در عضلات؛ چنين جزوه­ مقدماتي براي برنامه­ريزي تمرين در سطح تيم ملي؟

البته اين مشکل همه گير بود و حتي کساني که سالها به دو ميداني مي­پرداختند نمي­توانستند برنامه­اي دراز مدت دوميداني براي افراد با توانايي­هاي مختلف، مانند آنچه در سايت زير توضيح داده شده است، ارائه کنند.

تا اينكه اينترنت به كمكم آمد. بايد بگويم بعد از آدرس ايميل رايگان اين دومين تاثير عمده اينترنت بر زندگي من بوده است. در آن موقع افسوس 15 سالي را مي­خوردم كه سردرگم به آزمون و خطا ­پرداختم، گاه به خود آسيب ­زدم و به حداقل پيشرفت دست پيدا ­كردم.موضوع از اين قرار بود که سايتي را پيدا كردم كه چندين برنامه چند هفته­اي دو ميداني براي مسافتهاي 5 كيلومتر، 10 كيلومتر، نيم ماراتن، و ماراتن ارئه مي­نمود. برنامه­هايي بسيار عالي و موثر با استفاده از آخرين يافته­هاي علمي براي افراد با توانايي­هاي مختلف. البته برنامه­هاي مربيان بزرگ دوميداني با يکديگر تا حدودي تفاوت دارد، اما براي افرادي مانند ما که از دوميداني به عنوان تمرينات کمکي استفاده مي­کنيم هر يک از اين برنامه­ها علي­رغم داشتن تفاوت (که راستش نمي دانم تا چه اندازه مهم­اند) بسيار مفيدند. ضمن آنکه اين گونه برنامه­ها اصولا براي کساني تنظيم شده­اند که زير نظر مربي تمرين نمي­کنند. شخصا از اولين برنامه­هايي که استفاده مي­نمودم بسيار راضي بودم و هنوز هم با همان برنامه­ها تمرين مي­کنم. اما سايتي كه در آن موقع از آن استفاده مي­نمودم بعد از مدتي برنامه تمرينات خود را حذف نمود. آدرس بهترين سايتي كه الان مي­توانم معرفي کنم به اين قرار است:

www.coolrunning.com

چنانچه بخواهيد به اطلاعات كاملتر و دقيقتري در اين زمينه
دست پيدا كنيد مي­توانيد به كتابهاي زير نيز مراجعه كنيد.
The Runner's Handbook; The Competitive Runner's Handbookنوشته:
Bob Glover, Shelly-lynn Florence Glover
اما بايد توجه داشت که اگرچه دو ميداني استقامتي براي پيشرفت در كوهنوردي بسيار مفيد است اما كافي نيست. عضلاتي كه در كوهنوردي استفاده مي­شوند و نوع استفاده از آنها با دو ميداني متفاوتند. كافي است كوله كشي­هاي سنگين را در نظر بگيريد تا به اين تفاوت پي ببريد. چنانچه كوهنوردي با سنگنوردي نيز توام باشد تفاوت باز هم بيشتر مي­شود. متاسفانه چند سال طول کشيد تا برنامه تمرينات خاص کوهنوردي را نيز پيدا کنم. در نوشته­اي ديگر به تمرينات براي قله­هاي بلند خواهم پرداخت.
و سال
نو مبارک.

یکشنبه، اسفند ۱۴، ۱۳۸۴

عکسهايي از برودپيک

يکشنبه 14 اسفند ماه 1384

عکسهايي از برنامه برودپيک امسال:


ماشربروم



کي 2



چوگوليزا از بارگاه 2، 6200 متر



کي 2 از دهليز انتهايي در ارتفاع 7600 متر. و شکافهايي که احتمال فرو افتادن در آنها در هواي خراب باعث شد از ادامه صعود منصرف شوم.




طنابهاي ثابت در دهليز انتهايي منتهي به گردنه در ارتفاع حدود 7600 متر.
100 متر بعد از آن بالاترين ارتفاعي بود که به آن دست يافتم، حدود يک ساعت بعد و در ارتفاع 7700متر.




يکي از باربران و فرزندش



در ضمن نمي دانم چه بر سر کامنتها مي آيد! آنها به تدريج دارند حذف مي شوند.